Pojednałam się z rodzicami. Uznałam wielkość moich rodziców i doceniłam ich rolę. Uświadomiłam sobie nieuświadomione. Jestem w tym miejscu, w którym mam być i doceniam to ze wszystkimi doświadczeniami i przeżyciami. Jestem wdzięczna za swoje życie, za swoją drogę, za możliwość rozwoju, za intuicję, która mnie tu przyprowadziła. Wierzę w to, że dzięki mojej pracy z rodem, życie moich dzieci będzie lepsze.

Czuję, że rozpoczęłam bardzo ważną pracę – ważną i dla siebie samej i dla całego mojego rodu, również dla przyszłych pokoleń. To bardzo inspirujące zadanie i wyzwanie, pozwalające mi zrozumieć moją rolę w rodzie.  Również zupełnie innego wymiaru nabrał u mnie stosunek do rodziców, choć pracuje nad tą relacją od dawna to przez praktyki tego kursu poczyniłam kolejne kroki w ich stronę. Nabrałam do nich większego szacunku i zrozumienia.

Kurs pozwolił mi na docieranie do swojej prawdy. Otworzył mi oczy na moją relację z mamą. Pokazał mi prawdę dotyczącą mojego pochodzenia. Pozwolił na poczucie i zrozumienie synchronizacji. Zintegrował we mnie wrażliwość i dzikość serca.

Kurs ocieplił moje relacje z rodzicami. Częściej ze sobą rozmawiamy, a rozmowy są ciepłe i wspierające, bez wcześniejszych złośliwości i pretensji. Zaczęłam też bardziej interesować się moimi przodkami. Odkrywam ich imiona i życia i dzięki temu, małymi kroczkami, zaprzyjaźniam się z nimi.

Moje życie uległo zmianie. W pełni zaakceptowałam moich rodziców, mojemu Tacie pierwszy raz w życiu powiedziałam (z gulą w gardle, walącym sercem i wypiekami na twarzy) : "Kocham Cię Tato", a on pierwszy raz powiedział mi "Kocham Cię córko". To był ogromny przełom w naszej relacji, istne tąpnięcie.

Na warsztacie dotarłam do wzorców, które krzywiły moje spojrzenie na siebie samą i w relacjach - z rodzicami, z partnerami życiowymi, bliskimi ludźmi. Do odczucia bycia niepotrzebną i pomijaną. A w tej niezwykłej medytacji usłyszałam z Rodu płynącą prawdę, że - tak długo na mnie czekano. I że jestem skarbem. Razem ze łzami wypłynął cały ból i cierpienie. Dopiero w  poddaniu się znalazłam swoją miękkość i drogę do nich, do tej wspierającej zawsze i wszędzie kochającej Obecności Przodków. Dziękuję za to. I wierzę, że ta uzdrawiająca fala rozprzestrzenia się już na moje dzieci i wnuki.

Warsztat dał mi odwagę, by z lekkością i radością pomnażać się ze światem moim potencjałem i by brać za to godne pieniądze, bo gdy umniejszę sobie to wezmę na siebie los tych ludzi ich ciężar. Pielęgnowanie tych zasobów rodowych prowadzi mnie do więcej w moim życiu i to bardzo mnie poruszyło, że jak przestanę to robić (bo lęk, pozorna skromność itp.) to umniejszę sobie przez co jakbym nie szanowała Rodu.

Otworzylam wrota do kontaktow z rodem i dopiero zaczynam te podroz. Jestem bardzo wdzieczna za te wspolne procesy, Aniu Tobie za dzielenie sie wiedza i prowadzenie, a wspoluczestniczkom za nasze wspolne pole do pracy, za dzielenie sie wlasnymi przezyciami.

Uświadomiłam sobie jak bardzo dużo zasobów mam od mojej mamy, jak fajnie mogą mi pomóc w działaniu i życiu, a tyle żali do niej było. Duża wdzięczność.

Przyznam szczerze, ze byłam na początku trochę sceptycznie nastawiona, no bo przecież jak mam pracować z rodzicami bez nich, ale z perspektywy czasu widzę jak otworzyło się pomiędzy nami jakieś lepsze połączenie, zrozumienie, mamy do siebie lepszy stosunek (rodzice nie wiedzą, ze byłam na tego typu warsztacie). Dodatkowo moje życie nabrało piękniejszych barw, drobnych sukcesów – tak jakby ktoś odkręcił kurek. Naprawdę warto było za niego zapłacić i to najlepiej wydane pieniądze.

To był bardzo udany warsztat. Ja już od kilku lat hobbystycznie zajmuję się tematyką duszy i ciała, sposobami jak połączyć się ze swoją duszą, tak że od strony psychologicznej te tematy były mi znane. Natomiast wiedzę o rodzie zdobywam od niedawna/około roku/ i były to dla mnie ciekawe wiadomości, przekazane w jasny, klarowny i rzeczowy sposób. Medytacje fantastyczne. Wg mnie był to bardzo profesjonalnie poprowadzony warsztat,  dzięki któremu uporządkowałam i przyswoiłam  sobie sporo wiedzy na temat rodu.

Do tej pory uważałam, że rodzice są źródłem problemów, emocji i tego co się u mnie dzieje. Wewnętrznie uważałam ich za takich "szkodników", bo to oni pokazali mi przez swoje życie taka, a nie inna relację miedzy sobą i do otoczenia.  Dzięki temu warsztatowi odmieniło się moje postrzeganie rodziców. Warsztat pokazał mi, że są strażnikami do większej rodowej głębi i że mają swoje własne zadanie do wykonania inne, niż ja sobie względem nich wyobrażałam. Zaczęłam w zdrowy sposób dystansować się do ich życia, zostawiając to co ich przy nich, i iść do swojego. Tworzyć i kreować moje nowe życie z nową wiedzą i siłą. A rodzice są przy mnie i wspierają mnie w innej energii niż do tej pory.

Z reguły odczuwam zawsze ogromny opór w trakcie różnych warsztatów. A na tych warsztatach całość była przemyślana i wiedza przeplatana praktycznymi ćwiczeniami płynęła bez żadnego oporu. Ania ma ogromną wiedzę i doświadczenie w pracy z rodem, co się słyszy i czuje. To już mój kolejny warsztat u Ani w temacie rodu i mam wrażenie, że każde takie spotkanie z rodem przybliża mnie do siebie. Lżej mi w kontakcie i z rodziną i z innymi ludźmi. Do tego wyciszające medytacje prowadzone przez Anię subtelnie i łagodnie dopełniają całości. Z serca polecam.

Udział w warsztacie uważam za udany. Podeszłam do tego spontanicznie bez żadnych oczekiwań. Było sporo emocji i reakcji podczas obu dni, których się nie spodziewałam.  Po warsztatach lepiej odczuwam swoje reakcje na słowa i gesty kierowane w moją stronę. Więcej jest zrozumienia dla siebie samej bez obwiniania rodziców.

Ten warsztat pozwolił mi na zrozumienie jak wiele dostałam od moich rodziców. Uważałam, że od taty nie mam żadnych zasobów, a tu niespodzianka, jak wiele mi dał. Oprócz odnalezienia tych darów, będąc na warsztacie odczułam, że jestem częścią Rodu, czegoś wielkiego, dającego mi siłę i moc, na co po prostu trzeba się otworzyć i dać temu płynąć.  Tak wiele łez i uczuć popłynęło , za co jestem Pani ogromnie wdzięczna. Zdanie : rozmawiamy z emocjami jak z ludźmi, zostaje u mnie na stałe, poczułam je.

Jestem bardzo zadowolona i wdzięczna Losowi, że temat trafił do mnie teraz, gdy bardzo go potrzebowałam. Mam wrażenie, że dostałam do ręki bardzo przydatne narzędzie pracy z własnymi emocjami i to jest w moim przekonaniu najważniejsza wartość. Doceniam to, że warsztat prowadzony był z ogromną kulturą; że – rozmawiając o sprawach tak intymnych i wielokrotnie bolesnych – nigdy nie naruszyłaś, jako osoba prowadząca, delikatnych granic innych. Bardzo doceniam również dyscyplinę czasową, sprawne realizowanie tematu punkt po punkcie, bez meandrów i pogubienia się w bocznych ścieżkach (co nie zawsze jest łatwe, zważywszy na wielość pytań i wątków), ale również bez poganiania – każdy miał tyle czasu, ile było potrzeba, co widać było po sygnalizowaniu, że można przejść dalej.