„Spotykając osobę posiadającą większą wiedzę i doświadczenie od nas należy się cieszyć, spotykając człowieka, który ma mniej wiedzy i doświadczenia od nas – odnieść się do niego ze współczuciem, a spotykając równego sobie – zaprzyjaźnić się z nim. Kto przestrzega tych zasad uwalnia się od cierpienia w życiu materialnym”. Teksty wedyjskie
W naszym życiu istnieją jedynie trzy rodzaje relacji – ze starszymi, równymi i młodszymi. Starożytne teksty mówią o tym, że uporządkowanie tych relacji jest tym, co daje nam szczęście, bowiem ich jakość przekłada się bezpośrednio na naszą relację z Siłą Wyższą i odnowienie więzi z Nią.
Relacje ze starszymi
Starsi to rodzice, przełożeni, nauczyciele, czyli ci, którzy posiadają więcej odpowiedzialności, doświadczenia lub władzy czy autorytetu niż my.
Najczęstsze błędy w relacji ze starszymi to brak szacunku, przerywanie im, stawianie się ponad nimi (słownie, czynami lub nastawieniem wewnętrznym), ignorowanie i idealizowanie.
Co oznaczają problemy w relacjach ze starszymi? Jeśli mamy (szczególnie powtarzające się) trudności w relacjach ze starszymi oznacza to, że znajdujemy się nie na swoim miejscu i blokujemy przepływ energii, który, jak woda – nie może płynąć z dołu ku górze, lecz jedynie z góry na dół. Prawidłowe relacje ze starszymi oznaczają okazywanie im szacunku i wdzięczności, niepouczanie i niedoradzanie, jak mają żyć.
Gdy zachowanie starszych jest dla nas przykre i trudne, naszą prawidłową reakcją będzie powiedzenie o swoich uczuciach (ale nie w sposób: źle mówisz i ja się wkurzam, lecz: boli mnie, gdy mówisz…, czyli bez oceny i osądu) i prośba o pomoc oraz proponowanie pozytywnej drogi rozwiązania problemu.
Nigdy nie narzucamy i nie wymagamy od starszych. Przyjmujemy z wdzięcznością to, co nam dają.
Relacje z równymi
Równi to przyjaciele, współpracownicy, znajomi. Są to relacje, w których jest największa wymiana energii, równi mogą dać nam bezpośrednią informację zwrotną, są naszymi lustrami i pomagają nam pozbyć się iluzji na swój temat.
Z równymi uczymy się współpracy, tego, co oznacza prawdziwa przyjaźń.
W tych relacjach możemy być naprawdę sobą, reagować bardziej spontanicznie, wyrażać swoje zdanie, nie powstrzymywać swoich odczuć.
Najczęstszymi błędami w tych relacjach jest zazdrość, porównywanie się i wykorzystywanie.
Relacje z młodszymi
Relacje z młodszymi, czyli z dziećmi, podwładnymi, uczniami i wszystkimi tymi, którzy w tym momencie znajdują się pod naszą opieką polegają na nauce pełnej akceptacji i troski.
Młodsi uczą nas dawać, nie oczekując niczego w zamian.
Prawidłowe relacje z młodszymi polegają na poświęcaniu im uwagi, dawaniu wsparcia i podkreślaniu ich sukcesów. Błędy, jakie popełniamy najczęściej to przemoc, polegająca na wykorzystywaniu, naciskaniu i narzucaniu swojego zdania, rozkazywaniu zamiast prośby i wsparcia oraz obojętność.
Jest to najważniejsza i najbardziej przydatna w naszym życiu wiedza, ale przyda nam się jedynie wtedy, gdy zaczniemy z niej korzystać w odniesieniu do siebie samych, nie wymagając zmiany od bliskich.
Największy błąd, który popełniają osoby, które na tę wiedzę trafiają jest pouczanie innych, jak powinni się zachowywać. Na przykład: „jesteś starszy ode mnie, tak więc powinieneś się o mnie troszczyć i dawać mi uwagę” – mówimy do męża.
Tymczasem, prawidłowe podejście do tej wiedzy to w zachowywanie się zgodnie z nią i wymaganie jedynie od siebie. Czyli w tym przypadku możemy powiedzieć starszemu o swoich uczuciach, poprosić o pomoc i/lub zaproponować (ale nie narzucać) pozytywne rozwiązanie.
Ważne też, by pamiętać, że efekty mogą nie być natychmiastowe.
W końcu nasi bliscy to najlepsi nauczyciele, więc mogą nas jeszcze jakiś czas „sprawdzać”. Konsekwencja jednak popłaca i z pewnością przyniesie owoce.
